Zespół Turbo świętował 35-lecie. Koncert w klubie Blue Note [ZDJĘCIA]

Prawdziwe oblężenie przeżywał wtorkowego wieczoru poznański klub Blue Note. Powodem był koncert z okazji 35. urodzin grupy Turbo. Przyniósł on cały przekrój utworów wykonywanych przez ten zespół na przestrzeni lat, a także muzyczne prezenty od zaproszonych gości.

Niestety w przeciwieństwie do pamiętnego koncertu z okazji 30-lecia zespołu jedynym muzykiem spośród tych, którzy grali w grupie niegdyś zaproszonym do wspólnego koncertowania na scenie był założyciel zespołu, basista Henryk Tomczak. Usłyszeliśmy go w pełnych ekspresji wykonaniach jednych z pierwszych przebojów zespołu „Fabryka keksów „ i „Śmiej się błaźnie”.

Pozostałymi gośćmi, jacy pojawili się w trakcie koncertu byli ci, którzy prowadzili działalność w tym samym czasie. Oklaskiwano Anję Orthodox z grupy Closterkeller za pełne ekspresji wykonanie przeboju „Otwarte drzwi do miasta” oraz za wykonanie jej przeboju „W moim kraju”. Wanda Kwietniewska mogła podobać się w w interpretacji pochodzącego z repertuaru Turbo utworu „Ktoś zmienił” oraz we własnym wielkim przeboju sprzed lat „Hi-Fi”.

Romana Kostrzewskiego z Kata oklaskiwano za „Ostatniego wojownika” i za „Ostatni tabor”. Natomiast Titus podobał się w „Mówili kiedyś”, a także w „Pizza driver”.

Aktualny skład grupy z charyzmatycznym wokalistą Tomkiem Struszczykiem mógł podobać się w interpretacjach tak znanych przebojów zespołu jak „Szalony Ikar” , „Smak ciszy” czy „Jaki był ten dzień?” , ale oklaskiwano go również za „Niebezpieczny taniec”, „Embriona” czy” The War Machine” .

Tradycyjnie na finał publiczność doczekała się największego przeboju w historii zespołu, ponadczasowych i jakże aktualnych „Dorosłych dzieci”, a także „Żołnierza fortuny”. A fortuna, jak pokazał ten wieczór, poznańskiej grupie wciąż sprzyja. Bo choć mijają lata i skład zespołu ulegał wielokrotnie zmianom, oni wciąż są w znakomitej formie i można ich zaliczyć do czołówki polskiego heavy metalu. Oni sami marzą, aby w tej świetnej formie doczekać 40-lecia istnienia grupy i tego należy Wojciechowi Hoffmannowi i jego kolegom życzyć!