Leżę na plecach i ciężko oddycham. Firanka wisi nienagannie. A ja jestem cholernie zmęczona.
Wcześniej były inne demony perfekcyjnej pani domu. Brudna podłoga, którą trzeba było umyć przed wyjazdem do rodziców, nieumyte okna i kabina prysznicowa ("no przecież sama się nie umyje"), która stała się punktem kulminacyjnym kampanii Mojego Przyjaciela pod hasłem "Kobieto! Opanuj się! Jesteś w ciąży!" Treść komunikatu dotyczącego szkodliwości pracy ze środkami czyszczącymi na przyszłość naszą i naszego potomka niestety nie nadaje się do publikacji.
Potem - jak na złość, albo w efekcie zmowy Mojego Mężczyzny i sił natury - dopadło mnie przeziębienie. W efekcie na tydzień wylądowałam w łóżku z uczuciem bezsilności i potrzebą odpoczynku. I nawet nie przeszkadzało mi, że to Mój Przyjaciel po powrocie z pracy robił obiad, sprzątał, dbał o mnie i robił wszystko, co "ja powinnam robić".
Taka to właśnie jest ta babska głupota, która bardzo chce związku partnerskiego z podziałem ról, obowiązków - nowoczesna i życiowa. Ta sama, która wpędza matki w nadopiekuńczość, żony i partnerki w upierdliwość względem mężczyzn i nieustanną rywalizację z innymi kobietami.
Dość, szchluz, kaniec, finito! Wprowadzamy do systemu opcję "odpuść, nikt od tego nie umrze".
I faktycznie: w łazience posprzątanej dzień później nie narodził się potwór z kibla, w kuchni Mój Mężczyzna został mistrzem kotletów, a podłogi wcale nie wyglądają tak źle, jeśli nie są myte co drugi dzień. Za to ja mam czas na spacer, czytanie i - uwaga, tu pada kluczowe słowo - odpoczynek.
Mały fika koziołki w brzuchu. Chwilami rozpycha się tak, że rękę wciska się w mój pęcherz a nogą kopie w żebra. I weź tu przetłumacz takiemu, że cię boli, żeby się trochę wyluzował… Najciekawiej jest na spacerach, kiedy dostaję kopa z zaskoczenia. Idę jak taka matka-zombiaczka-paralityczka wykonując niekontrolowany półskłon, bo Janek akurat znalazł tunel ucieczki i przepycha głowę przez pępek.
Po spacerze wracam do domu, wysikuję zawartość pobitego pęcherza, uzupełniam płyny i z rozkoszą rozkładam się na łóżku. Jak to dobrze, że nauczyłam się odpoczywać.
Zobacz też inne teksty przyszłej mamy
- Czekając na bohatera - o trudnym wyborze imienia dla dziecka
- Czy rozmiar ma znaczenie, czyli o tym, ile dodaje ciąża
- Opowieść o pierwszej wyprawie - po wyprawkę
- O matko! Jestem matką
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
