Gmina Słupca: Folklor i wiara. Tańczą, śpiewają i tworzą wspólnotę

Zespół Taneczny „Iskierki” ze Szkoły Podstawowej w Kotuni powstał sześć lat temu z inicjatywy Grażyny Kazuś, wójta gminy Słupca oraz Jolanty Kamińskiej, dyrektorki Szkoły Podstawowej w Kotuni. Zespół tworzą dzieci z klas I-III.

„Iskierki” w swoim repertuarze posiadają kilkanaście tańców. Są to tańce narodowe oraz regionalne, a wśród nich: polonez, kujawiak, krakowiak, trojak, polki, kłaniany, zwodzony, miotlarz, szot. Dzieci tańczą również do pieśni zespołu „Mazowsze”. W minionym 6-leciu przedstawiciele zespołu mieli przyjemność współpracować z różnymi instytucjami.

Owocna współpraca przebiega także z: Miejskim Domem Kultury w Słupcy, Szkołą Podstawową w Cieninie Zabornym, Związkiem Harcerstwa Polskiego w Słupcy, Ochotniczymi Strażami Pożarnymi w Gółkowie i Piotrowicach, wiejskimi kołami gospodyń w Gółko-wie, Kowalewie i Wierzbocicach oraz Domem Pomocy Społecznej w Zagórowie.

Pierwszy występ „Iskierek” odbył się w obecności zaproszonych gości podczas jasełek bożonarodzeniowych w 2013 roku. Dzieci wykonały wtedy Poloneza do kolędy „Bóg się rodzi”.

Od lat miejscowość Młodojewo w gminie Słupca słynie z różnych tradycji. Jedną z nich jest zdobienie kwiatami trasy procesji eucharystycznej.

Od wczesnych godzin porannych na uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej mieszkańcy parafii Młodojewo przygotowują ołtarze oraz zdobią trasę procesji Bożego Ciała. Układane są tzw. łabuzie oraz kolorowe kwiaty. Cała trasa przystrojona jest również gałązkami, między innymi wierzbowymi, po obu stronach trasy. Wierni po procesji zabierają ze sobą gałązki.

Zwyczaj jest starszy niż sama procesja Bożego Ciała, bo pochodzi z procesji z poświęceniem pól. Do domu brano poświęcone kłosy czy gałązki brzozy z ołtarza z Bożego Ciała, które mają chronić przed złymi duchami, zapewniać dobrobyt oraz strzec upraw.

Co roku w przeddzień Środy Popielcowej zapustnicy obwieszczają mieszkańcom sołectwa Młodo-jewo koniec karnawału.

Kto napotka poprzebieranych zapustników, może liczyć na wysmarowanie czarną sadzą - wesoły to obyczaj i dobra wróżba na następne miesiące.

- Ludzie mówili, że zapustnicy chodzili już u nas w latach 20. XX wieku. Chodzili i zbierali jajka, kiełbasę, pączki, dorośli dostali też butelczynę gorzałki. Jak obeszli całą wieś, to schodzili się w jednym z domów i tam odbywała się uczta. Dziś dzieci zbierają pieniądze do puszki, żeby samemu sobie coś kupić, ale ważne, że chce im się przebierać i przypominać, że to koniec karnawału. Przez ostatnie dwa lata nie chodzili, to było jakoś głucho, pusto. Sąsiedzi teraz mocno im pomogli - przyznaje jeden z mieszkańców.

Postacie, jakie można spotkać w korowodzie, to:

- kominiarze - wysmarowani miksturą smoły z olejem, znacząco „zdobią” witających ich gospodarzy, także klamki do drzwi - zostawiając ślad swojej wizyty;

- Miś - to widowiskowa i kluczowa postać korowodu. W symbolice zapustowego obyczaju miś lub niedźwiedź przywołuje wiosnę;

- Dziad i Baba - zbierali datki do koszyka. Były to pieniądze, ale także i jedzenie. „Kto da datek, to mu się zwróci po wielekroć” - mówi tradycja. Dziad jest symbolem powodzenia finansowego.

Co roku organizatorom zapustów nie brakuje inwencji twórczej w przygotowaniu postaci. Czasem praca trwa wiele godzin, ale efekty są dowodem na to, że zdecydowanie warto się postarać.

Czy wiesz, że...
Korowodowi zapustowemu towarzyszą także, konno, dwaj żołnierze - ubrani na wzór wojsk Księstwa Warszawskiego, spodnie i mundury z lampasami oraz charakterystyczne czapki, Żyd oraz Grajek akompaniujący na akordeonie. Wiele pracy w przygotowanie zapustników zawsze wkładali najstarsi mieszkańcy sołectwa, którzy zawsze służyli pomocą, udostępniając stodoły, pomagając w przygotowaniu słomy, kostiumów. Na przełomie lat przewinęła się rzesza ludzi związana z tradycjami zapustowymi, zarówno tych którzy pomagali, jak i tych którzy byli „aktorami”. A potem wszyscy razem świetnie się bawią.