Wyrok ws. morderstwa na os. Przyjaźni. Narzędziem zbrodni był... wazon

Obaj mężczyźni od wielu lat mieszkali w jednym z bloków na Osiedlu Przyjaźni w Poznaniu. Utrzymywali też dobre kontakty z najbliższymi sąsiadami. Kiedy 17 kwietnia Jan D. przyszedł wieczorem z piwem do jednej z sąsiadek, ta zapytała od razu, dlaczego przyszedł bez Józefa. Ten stwierdził, że pokłócili się i Józef nie żyje.

Czytaj także:

Osiedle Przyjaźni: podczas awantury zabił przyrodniego brata?

Kobieta nie uwierzyła. Poszła sprawdzić i znalazła zimne ciało na łóżku. Zaalarmowała kolejną sąsiadkę, a ta policję. Kiedy funkcjonariusze przyjechali, Jan D. siedział na fotelu w największym pokoju, a obok na łóżku, przykryty kocem, leżał Józef M. Tłem owej sceny były "ślady libacji", jak zanotowali policjanci.

Domniemany zabójca przyznał się od razu do winy. Powiedział, że nie raz sprzeczali się o pieniądze, bo Jan pracował i łożył na utrzymanie i alkohol, a Józef - nie. 17 kwietnia poszło o to, że Jan miał pojechać na delegację do Międzyzdrojów. Józef miał pretensje, że zamiast pić, chce się pakować i nie zamierza się z nim podzielić pieniędzmi na wyjazd.

Obaj mężczyźni byli pijani. Zaczęli się szamotać, Józef upadł na łóżko. Jan chwycił wtedy wazon i w końcu rozbił go na głowie Józefa. Wazon był ciężki. Poranił głowę i przedramię Józefa, którym zasłaniał się przed uderzeniami. Przyczyną śmierci był spowodowany obrażeniami wstrząs krwotoczny. Gdy Józef umierał, Jan usiadł w fotelu i przykrył go kocem. Ciężko mu było patrzeć na jego zakrwawioną twarz. Zdrzemnął się. Kiedy się obudził, Józef nie żył...

Sąd skazał Jana D. na 14 lat, mimo, że nie był karany. Wyrok jest nieprawomocny.