Głodowa dieta w szpitalu, czyli jak wyżywić pacjenta

Pani Małgorzata nie narzeka na posiłki, które otrzymywała na oddziale neurologii Szpitala Miejskiego im. J. Strusia przy ul. Szwajcarskiej w Poznaniu. - Jedzenie mi smakowało, obiady były zróżnicowane - mówi pacjentka. - Dla mnie porcje wydawały się zbyt małe, ale ogólnie było przyzwoicie - dodaje córka pani Małgorzaty. - Sama niedawno leżałam w Szpitalu im. F. Raszei i muszę przyznać, że posiłki mamy wyglądały zdecydowanie lepiej.

Szpitalne menu zaniepokoiło jednak rzecznika praw obywatelskich, Adama Bodnara, który otrzymał prośby o interwencję z wielu stron Polski. Sam więc zaapelował do ministra zdrowia Konstantego Radziwiłła, by wraz z NFZ zainteresowali się wyżywieniem pacjentów. Zdaniem RPO, złemu menu jest winna chęć oszczędzania na jedzeniu pacjentów, bo trzeba je sfinansować w ramach kontraktu z NFZ. Rzecznik Praw Obywatelskich zaproponował, by prawo do żywienia, zgodnie ze stanem zdrowia leczonej osoby, wpisać do Karty Praw Pacjenta.

- Z przyczyn ekonomicznych szpitale ograniczają wysokość stawek żywieniowych dla pacjentów oraz zatrudnienie dietetyków, a także wprowadzają oszczędnościowe rozwiązania organizacyjne. Racjonalizacja kosztów wyżywienia pacjentów nie może jednak oznaczać poszukiwania oszczędności bez zapewnienia właściwych i bezpiecznych dla zdrowia parametrów jakościowych tych usług - napisał Adam Bodnar.
Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Zdrowia z 26 sierpnia, nie jest możliwe wprowadzenie standardów żywienia w szpitalach, tak jak postuluje to Rzecznik Praw Obywatelskich. „Poddanie tych kwestii regulacjom prawnym nie wydaje się być uzasadnione i celowe. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż niemal każda choroba, na kolejnych etapach jej przebiegu, wymaga innego rodzaju żywienia. W związku z powyższym, nie jest możliwe opracowanie standardów dla tak wielu przypadków” - ocenił resort zdrowia

Większość szpitali zlikwidowała swoje kuchnie, by ciąć koszty. Jedzenie zapewniają pacjentom firmy cateringowe i tu z jakością bywa różnie. Są jednak pozytywne przykłady.

Dyrektorzy dobrych szpitali leczących skomplikowane schorzenia wiedzą, że odpowiednia dieta jest wsparciem dla chorego. Np. w Samodzielnym Szpitalu Klinicznym im. A. Mielęckiego w Katowicach dzienna stawka żywieniowa wynosi 15 zł i te obiady regularnie jada dyrekcja. Wczoraj była grysikowa na rosole, mięsne medaliony, ziemniaki, mizeria.
Z wysokiej jakości posiłków słynie Centrum Onkologii w Bydgoszczy. O zastosowanym tam rozwiązaniu opowiadają sobie zachwyceni pacjenci na oddziałach w całej Polsce. W Bydgoszczy pacjent nie musi jeść posiłków w łóżku. Jeśli pozwala mu na to stan zdrowia, może zejść do szpitalnej restauracji i skorzystać z tak zwanego „szwedzkiego stołu”. Za rozsądne pieniądze szpitalny obiad może też wykupić osoba towarzysząca choremu. Do wyboru jest zawsze kilka rodzajów zup, wiele wariantów drugiego dania z uwzględnieniem różnych diet oraz deser.

Kilka lat temu NIK wzięła pod lupę szpitalne wyżywienie. We wszystkich kontrolowanych szpitalach jadłospisy były sporządzane nierzetelnie, gdyż nie zapewniały odpowiedniej wartości odżywczej posiłków oraz właściwego udziału warzyw i owoców. W diecie stwierdzono też niedobory produktów zbożowych i nabiału oraz stosowanie wędlin niskiej jakości. Zdaniem autorów raportu Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego i Do-jelitowego, co trzecia osoba, która trafiła do szpitala, była niedożywiona, głównie z powodu choroby, jednak ponad 70 proc. hospitalizowanych wychodziło do domu z objawami niedożywienia.