„Czarodziejski flet” Wolfganga Amadeusza Mozarta z librettem Emanuela Schikanedera to ostatnia premiera sezonu w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Operę tę zobaczymy w sobotę.
Reżyseruje działający w Holandii Sjaron Minailo z Izraela. Jego dziełem są także kostiumy. Kierownictwo muzyczne sprawuje Gabriel Chmura, scenografię przygotował Douwe Hibma z Holandii, a dramaturgiem spektaklu jest działający także w Holandii Krystian Lada. W premierowej obsadzie w roli Tamino usłyszymy Pawła Bożka, w partii Paminy Romę Jakubowska-Handke, w partii Papageno Jaromira Trafankowskiego, a Papageny Marię Antkowiak. Sarastrem będzie Szymon Koby-liński, Królową Nocy Aleksandra Olczyk a głosem praojca Jerzy Radziwiłłowicz.
- Ta propozycja była dla mnie jak prezent. Wcale nie dlatego, że „Czarodziejski flet” to piękna opera, ale dlatego, że ja postrzegam zawarte tam problemy społeczne jako swego rodzaj u wyzwanie, zadanie, ale również jako odpowiedzialność - mówi Sjaron Minailo. - Moją odpowiedzialność jako artysty, który chce w tej operze odnaleźć coś więcej niż tylko rozrywkę. Oczywiście ten wieczór będzie miał charakter rozrywkowy, ale chciałbym przede wszystkim zainspirować widzów do refleksji nad naszą współczesną rzeczywistością. Zarówno w skali mikro jak i makro. W mieście,w kraju, globalnie. Mój „Czarodziejski flet” to , opowieść o mitycznym społeczeństwie, które zostaje podzielone przez dwie siły, dwie opozycyjne frakcje. Z jednej strony mamy Królową Nocy i Sarastra po drugiej stronie. Każdy z nich dąży do osiągnięcia władzy absolutnej. To walka, którą łatwo rozpoznać w naszej codzienności politycznej. Polaryzacja społeczeństwa spowodowana polityką to coś co należy do naszej codzienności. Nie wystarczy pokazać dzieła operowego, ale również trzeba je zinterpretować we współczesnym kontekście. Moja interpretacja opiera się na mozartowskim podziale na Królową Nocy i Sarastra.
Z jednej strony jest Królowa Nocy, która kojarzy się z Księżycem, ze złem, a z drugiej strony Sarastro kojarzący się ze Słońcem, z dobrem. W moim ujęciu pojęcia zła i dobra są względne. Obie strony konfliktu uważają, że czynią co najlepsze dla społeczeństwa. To tak jak politycy. Niezależnie czy z lewej czy z prawej strony uważają, że to co robią jest dobre. Jeżeli obie strony konfliktu uważają, że to co robią jest tylko dobre to tak naprawdę wszystko jest w rękach społeczeństwa by decydowało co tak naprawdę jest tym dobrem. Często bywa, że w sytuacji spolaryzowania jest jeszcze trzecie wyjście, czyli brak wyboru pomiędzy ani jedną ani drugą stroną. Rolę znalezienia alternatywy i stworzenia czegoś nowego przypisuję parze młodych kochanków czyli Paminie i Pamino. Nie mam tutaj jednak na myśli zerwania z przeszłością, ale sytuację, w której to co najlepsze z tradycji może być włączone do nowej formy. To przekaz pełen nadziei i optymizmu - w każdym wyborze pomiędzy dobrem, a złem istnieje trzecia opcja. Nasz finał to wstęp do utopijnej wizji przyszłości. W oparciu o swoje doświadczenia młode pokolenie wypracowuje nową wizję wspólnoty i równowagi w ich społeczności. W sercu nowego społeczeństwa nie leży głód władzy absolutnej, ale ideały humanizmu. Taki był mój punkt wyjścia do realizacji tej opery.
- Nie lekceważymy tradycji. Jest ona podstawą, ale to wcale nie znaczy, że w operze nie może się zdarzyć teatr naszych czasów - dodaje dyrektor Teatru Wielkiego w Poznaniu Renata Borowska-Juszczyńska.
Wolfgang Amadeusz Mozart
„Czarodziejski flet”, Teatr Wielki(ul. Fredry 8),
10 czerwca, godz. 19,
bilety: 60-80 zł
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
