Szamotuły zamieniły się w plan filmowy

29 czerwca w Szamotułach był dniem innym od wszystkich. Kiedy wjeżdżało się rankiem na starówkę, uwagę przykuwały kampery zajmujące sporą część miejsc parkingowych wydzielonych taśmą ostrzegawczą.

- Zaraz się zacznie - mówili ciekawscy, którzy z parasolkami w rękach próbowali dostrzec aktorów przechadzających się po Rynku. Było już pewne, że zapowiedzi stały się faktem - Szamotuły grają w filmie!

Ulewa pokrzyżowała, niestety, szyki filmowcom, którzy przedpołudniowe zdjęcia zmuszeni byli przesunąć na późne popołudnie. To wtedy na Rynku padł pierwszy „klaps” do „Syna Królowej Śniegu” - najnowszej produkcji Piotra Mikołajczaka. Zdjęcia w grodzie Halszki i najbliższej okolicy, ale także w Poznaniu potrwają do połowy lipca.

- Dlaczego Szamotuły? Bo tu się urodziłem. Pomyślałem, że skoro mam to miasto dobrze udokumentowane i wiem, które lokacje pasowałyby do tego filmu, nie muszę szukać miejsca w Kazimierzu, Sandomierzu, Łodzi czy gdziekolwiek indziej, tylko w Szamotułach to zrobimy - tłumaczy Piotr Mikołajczak.

„Miki”, jak zwykli nazywać go znajomi, do realizacji „Syna Królowej Śniegu” zebrał grupę świetnych filmowców. Reżyseruje Robert Wichrowski, za kamerą stoi Kuba Brożek, a Małgorzata Grabowska-Kozera odpowiada za scenografię. W obsadzie natomiast ikony polskiego kina - Anna Seniuk, Ewa Szykulska i Franciszek Pieczka, a także aktorzy młodego pokolenia: Rafał Fudalej, Michalina Olszańska i Maciej Bożek.

- To, że mnie, facetowi z Szamotuł, który robi swój pierwszy film fabularny, udało się zaprosić artystów, których kocham, to coś niezwykłego. Biegając po Szamotułach jako szczeniak nie wyobrażałem sobie, że kiedykolwiek będę mógł zrobić tu film z Franciszkiem Pieczką, z Anną Seniuk czy Ewą Szykulską, w której w młodości się podkochiwałem - wyznaje Mikołajczak. - Bardzo wzruszające dla mnie było to, że pan Pieczka, który generalnie nie gra już w filmach, po przeczytaniu scenariusza powiedział: dobra, w tym jednym jeszcze zagram. To będzie jednak jego ostatni film - podkreśla.

Kamera! Akcja!
O tym, że Szamotuły grają w filmie, mówi się w każdym sklepie, w każdej cukierni, urzędzie i - co oczywiste - na targowisku. Zdjęciom kręconym w ubiegłym tygodniu w samym sercu miasta przyglądało się liczne grono ciekawskich. Podobnie było i w kolejnych dniach. Ukradkiem podglądano pracę aktorów na basenie letnim i w oddalonym o kilka kilometrów od Sza-motuł Gałowie, a nawet w okolicznych lasach. Dziś miejscowi z nadzieją wypatrują filmowych wozów przemierzających miasto. To coś więcej niż ciekawość. To chęć uczestnictwa w wydarzeniu, które z różnych względów pisze już własną historię w dziejach miasta.

- Pierwszy dzień zdjęciowy zapamiętam na długo. Zszokowało mnie to, że mieliśmy bardzo dużo widzów - mówi Rafał Fudalej. - Zawsze oceniam dane miejsce w ten sposób, czy mi jest dobrze, czy źle, czy ludzie są fajni, czy nie. Tutaj wszyscy są bardzo życzliwi. W Szamotułach dobrze zresztą się pracuje. Praca z Robertem Wichrowskim, reżyserem, jest wymagająca, ale treściwa. Robert nie przedłuża, Robert myśli montażem, wie co jest mu potrzebne, a co nie. Same Szamotuły natomiast są bardzo urokliwe - dodaje.

Tak charakterystyczny dla produkcji filmowej okrzyk: kamera! akcja! usłyszeli również szamotulanie. Część z nich wcieliła się w role statystów - np. podczas sceny kręconej w uliczce przecinającej Rynek oraz sceny przy przedszkolu „Jarzębinka”.

- Świetna sprawa. Pierwszy raz z dzieckiem miałam do czynienia z ekipą filmową. Fantastyczni ludzie, widać profesjonalizm, życzliwe podejście do człowieka. Dzięki nim stres gdzieś zniknął. Było kilka prób i powtórek sceny, ale odbieramy to bardzo pozytywnie - mówiła pani Anna.

Na Rynku z kolei jedno z piwnicznych pomieszczeń zaadaptowano na zakład fotograficzny. To tam przed kamerą wystąpiły psy z szamotulskiej hodowli Husky z Grodu Halszki.

- To było zarówno dla nas, jak i dla psów nowe, ciekawe doświadczenie - podkreślają Jarosław Piosik i Paweł Pawlak z hodowli Husky z Grodu Halszki. - Psy poradziły sobie świetnie, ale duża w tym też zasługa aktorów, którzy wiedzieli, jak do nich podejść, jak się zachowywać - wyjaśniają.

Ekipa filmowa gościła również w Poznaniu, gdzie scenerią do zdjęć stał się m.in. Stary Rynek oraz wnętrza Teatru Polskiego.

W przypadku Szamotuł, w filmie zaprezentowane zostanie całe miasto. Wszystko za sprawą dronów, na które zdecydowali się twórcy.

Takiego filmu w Polsce jeszcze nie było
„Syn Królowej Śniegu” wykracza poza ramy znanych gatunków filmowych. Łączy cechy dramatu i współczesnej baśni, w której dobro walczy ze złem. Jego akcja rozgrywa się w dwóch przeplatających się ze sobą wymiarach - realistycznym oraz poetycko-baśniowym. Sześcioletni chłopiec Marcin (Maciej Bożek), spragniony miłości i ciepła, dzięki emerytowanemu pisarzowi Kazimierzowi (Franciszek Pieczka), ucieka do krainy fikcyjnych bohaterów Hansa Christiana Andersena. Tam, oddzielony parawanem fantazji od rzeczywistości, w której z różnych względów nie potrafi się odnaleźć, czuje się bezpieczny. Jego dwudziestokilkuletnia matka Anna (Michalina Olszańska) wychowuje go samotnie, ledwo wiążąc koniec z końcem. Żeby mieć pieniądze na wynajem pokoju u Zofii (Anna Seniuk) i utrzymanie, pracuje w centrum handlowym i knajpie. Zmagając się z prozą codzienności, pod presją otoczenia, nie dostrzega tego, co w życiu najważniejsze. Gdy pozna Kamila (Rafał Fudalej), pojawi się nadzieja na lepsze jutro. Tylko czy Anna, która próbuje przypodobać się pełnej pokus współczesnej rzeczywistości, wybierze właściwą drogę?

W filmie dojdzie jednak nie tylko do zderzenia świata rzeczywistego i tego baśniowego. Na zasadzie pewnego zderzenia zaprezentowane zostanie też małe i duże miasto. Małym będą bezpieczne, piękne, poniekąd bajkowe Szamotuły, gdzie mieszka Franciszek Pieczka, zaś rzeczywistość metropolii osadzona zostanie w Poznaniu.

- Ten film ma jak największą rację bytu w dzisiejszym zachłannym i egoistycznym świecie - uważa Franciszek Pieczka. - Tylko ja, tylko ja, tylko moje, dla wielu ludzi nic innego się nie liczy. Nie liczy się nawet rodzina, nawet chłopiec o pięknej wrażliwości. Ten film uderza w sedno sprawy tych wszystkich problemów, które nas bez przerwy bombardują. Wydaje mi się, że żyjemy za szybko, że nie ma żadnej refleksji nad światem - dodaje Pieczka.

Z uwagi na wiek aktora, zdjęć z jego udziałem nie realizowano w Szamotułach, a w Falenicy. Jedna z tamtejszych lokacji, „udawać” będzie gród Halszki. W czwartek natomiast na planie filmowym pojawiła się Anna Seniuk, z którą sceny kręcono na szamotulskim cmentarzu.

- To były bardzo trudne sceny, jedne z ostatnich w filmie, a ostatnie z moim udziałem. Pożegnanie bliskich osób, w tym wielkiej miłości, to nigdy nie będzie łatwe - mówiła Anna Seniuk. - Muszę jednak przyznać, że w Szamotułach bardzo dobrze się pracuje. Jestem oczarowana tym miastem i porządkiem, przejazdem bywałam tu już wcześniej. Dziś natomiast Szamotuły pachną wakacjami - dodała z uśmiechem.

Potwierdza to zresztą najmłodszy członek obsady - Maciej Bożek, który wciąż przekonuje towarzyszącą mu mamę, że do Szamotuł trzeba „ściągnąć” babcię. Dlaczego?

- Tu są najlepsze lody na świecie! - podkreśla.

- Wyraźnie pokazujemy w filmie, że są to Szamotuły - mówi Piotr Mikołajczak. - Pojawiają się charakterystyczne dla miasta obiekty, jest Rynek, uliczki wokół niego, przedszkole i wiele innych elementów bezpośrednio kojarzonych z tym, a nie innym miastem. Na przykład w domu, w którym mieszka pan Kazimierz, którego gra Franciszek Pieczka widać strój szamotulski - dodaje.

Twórcy chcą zawojować „Synem Królowej Śniegu” europejskie festiwale. Zapowiadają, że zawalczą m.in. o Srebrnego Niedźwiedzia w Berlinie. Filmowe przedsięwzięcie wraz z postprodukcją powinno zakończyć się na początku przyszłego roku, a wkrótce potem trafić do kin. Przed oficjalną premierą i pokazami dla krytyków „Syn Królowej Śniegu” zagości w Szamotułach. To tu odbędzie się prapremiera z udziałem wszystkich aktorów. Swoją obecność zapowiedział także Franciszek Pieczka. Miejsce nie zostało jeszcze wybrane. Twórcy chcą jednak, by film mogli zobaczyć wszyscy mieszkańcy.