Świadczenie rehabilitacyjne. Dla kogo?

Gdy nie mamy już prawa do pobierania zasiłku chorobowego, ale nie jesteśmy jeszcze w stanie podjąć pracy z powodu choroby, możemy starać się o świadczenie rehabilitacyjne.

1. Świadczenie przysługuje osobom objętym ubezpieczeniem chorobowym. Natomiast świadczenie z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową przysługuje osobom podlegającym ubezpieczeniu wypadkowemu.

2. Prowadzący pozarolniczą działalność i osoby z nimi współpracujące oraz duchowni będący płatnikami składek na własne ubezpieczenie, w razie stwierdzenia u nich zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne na więcej niż 6,60 zł, świadczenia rehabilitacyjnego nie dostaną do czasu spłaty długu. Jeżeli spłacą go w ciągu sześciu miesięcy od dnia wypadku albo od złożenia wniosku o przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej, świadczenie dostaną za cały okres orzeczonej niezdolności do pracy. W przypadku wpłaty zadłużenia po tym terminie, prawo do świadczenia będą mieli dopiero od dnia spłaty długu.

3. Świadczenie rehabilitacyjne z ZUS-u przysługuje ubezpieczonemu, który nie ma już prawa do pobierania zasiłku chorobowego, ale nadal nie jest zdolny do pracy. Dalsze leczenie lub rehabilitacja mogą mu pomóc tę zdolność odzyskać. Możemy dostawać świadczenie rehabilitacyjne nie dłużej niż przez 12 miesięcy. A o tym, czy taka pomoc nam się należy, decyduje lekarz orzecznik ZUS-u. Świadczenie może być przyznane na kilka miesięcy, a potem przedłużane.

4. W ciągu pierwszych 90 dni, świadczenie wypłacane jest w wysokości 90 proc. zasiłku chorobowego. Przez następne dziewięć miesięcy wynosi ono już tylko 75 proc. tego zasiłku. Jeśli jednak niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, otrzymamy je w wysokości 100 proc. Pieniądze należą nam się za każdy dzień – również za te wolne od pracy.

5. Prawa do świadczenia rehabilitacyjnego nie mają m.in.: uprawnieni do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego albo korzystający z urlopu na poratowanie zdrowia i nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego. Nie dostanie go też osoba, której niezdolność do pracy powstała w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia albo gdy ubezpieczony zaczął zarabiać.

6. Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje też za okresy, w których ubezpieczony zachowuje prawo do wynagrodzenia na podstawie przepisów szczególnych, w okresie urlopu bezpłatnego lub urlopu wychowawczego. Także za miesiąc, w którym zostało stwierdzone, że chory pracuje albo wykorzystuje okres, na który świadczenie zostało przyznane niezgodnie z jego celem. Również w okresie tymczasowego aresztowania albo odbywania kary pozbawienia wolności, gdy wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa, gdy ubezpieczony, będąc w stanie nietrzeźwości albo pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku. Nie dostanie także świadczenia ten, kto bez uzasadnionej przyczyny odmówi poddania się badaniu w celu ustalenie ewentualnej zawartości w organizmie alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych.

7. Starając się o przyznanie świadczenia, powinniśmy najpóźniej na sześć tygodni przed zakończeniem okresu pobierania zasiłku chorobowego, który może trwać 182 dni (lub 270 dni w przypadku gruźlicy), dostarczyć do ZUS-u niezbędne dokumenty. Złożyć wniosek na druku ZUS Np-7, a do tego dołączyć wywiad zawodowy z miejsca pracy na druku ZUS N-10.

8. Do wniosku załączamy też protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy – w razie niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy ubezpieczonego będącego pracownikiem, kartę wypadku przy pracy – w razie niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy ubezpieczonego innego niż pracownik, decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej wydaną przez inspektora sanitarnego – w razie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą zawodową.

9. Jeżeli świadczenie wypłacane będzie przez ZUS, do wniosku dołączamy zaświadczenie wystawione przez zakład pracy na druku ZUS Z-3 – w przypadku pracownika lub druk ZUS Z-3a – w przypadku pozostałych osób. Zaświadczenie nie jest potrzebne, jeżeli było złożone do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego i nie zmieniły się okoliczności mające wpływ na wysokość i prawo do świadczenia.

10. Do wniosku dodajemy zaświadczenie o stanie zdrowia na druku ZUS N-9. Jeżeli, z racji na złożoność choroby i długi okres leczenia, niemożliwe jest opisanie całego schorzenia i przebiegu leczenia na druku, można do zaświadczenia dołączyć potwierdzone za zgodność z oryginałem (każda strona osobno) kserokopie dokumentacji medycznej.

11. Gdy złożona przez nas dokumentacja jest niewystarczająca do wydania orzeczenia, lekarz orzecznik może zalecić dostarczenie innych dokumentów, co opóźni wypłatę pieniędzy.

Chcesz skontaktować się z autorem informacji? [email protected]