Nasycanie ekranu reprezentacyjnym futbolem. Czy na pewno pokochamy pomysł UEFA?

Rozciągnięcie kalendarza meczowego na sześć dni wychwalali ostatnio w Polsacie Sport sekretarz generalny PZPN, Maciej Sawicki (z myślą o sponsorach) i dziennikarze stacji telewizyjnej (też z myślą o sponsorach, bo nabyła ona prawa do najbliższego Euro i kolejnego mundialu). W skrócie wygląda to tak, że kibice będą mogli śledzić mecze drużyn narodowych od czwartku do wtorku zawsze o godz. 20.45, a w sobotę i niedzielę dodatkowo o godz. 18 W ten sposób zobaczą nie tylko swój zespół w akcji, ale także reprezentacje Hiszpanii, Niemiec, Anglii i Włoch, bo te zespoły będą miały wyznaczane terminy meczów nie kolidujące ze sobą.

Nic tylko przyklasnąć i pomyśleć, że sponsorzy będą się pchali drzwiami i oknami do PZPN, a żony i narzeczone kibiców będą wysyłać listy pochwalne do Nyonu. Problemem nie są podobno też wyniki biało-czerwonych, bo naród jest tak spragniony uczciwego futbolu po aferach korupcyjnych, że wcale się nie przejmuje porażkami ze Słowacją i Szkocją, tylko cieszy, że wciąż jesteśmy faworytem dwumeczu z... Gibraltarem.

Reprezentacja Polski to temat na oddzielne opowiadanie (w zasadzie to nie ma o czym mówić, bo koń jaki jest, każdy widzi), więc chcę wrócić do wątku nasycenia ekranu walką o Euro 2016. Po pierwsze to klubowe rozgrywki od dawna już zyskują przewagę nad bojami kadrowymi, a po drugie liga ma priorytet nie tylko dla patriotów lokalnych, ale również dla piłkarzy, którzy zarabiają kasę głównie w klubach i na kadrę jeżdżą głównie po to, żeby odpocząć i uciec od domowych pieleszy (tak przynajmniej to u nas funkcjonuje). A po trzecie wreszcie to co za dużo, to nie zdrowo, dlatego martwię się, że mniej wytrwali fani szóstego dnia meczowego zamiast krzyczeć i dyskutować z kolegami, będą usypiać ze zmęczenia i nudów...

Chcesz skontaktować się z autorem informacji? [email protected]