Młode bieliki z Sierakowa zostały zaobrączkowane i "ochrzczone". Ich imiona nie są przypadkowe

Nadleśnictwo Sieraków bielikami stoi i w tym stwierdzeniu nie ma cienia przesady. Tylko w tym roku na terenie tego nadleśnictwa na świat przyszło 17 młodych bielików. 12 z nich zostało przed kilkoma dniami zaobrączkowanych przez ornitologów z Komitetu Ochrony Orłów oraz sierakowskich leśników. Do pięciu pozostałych nie udało się dotrzeć z uwagi na trudności z dostępem do gniazda.

– Niewątpliwie odnieśliśmy w tym roku wielki sukces ornitologiczny. Do obecnego wzrostu populacji przyczynili się leśnicy, którzy wspólnie z ornitologami objęli specjalny nadzór nad tym gatunkiem i otoczyli go opieką

– mówią Michalina Szymczak i Roman Tomczak z Nadleśnictwa Sieraków.

Każdy ptak podczas procesu obrączkowania otrzymuje dwie obrączki.

– Na prawy skok zakładana jest obrączka wskazująca na kraj pochodzenia. W Polsce jest ona srebrna. Na lewy skok zakładana jest obrączka wskazująca na rok obrączkowania. Numer z obrączek porównać można do numeru PESEL. Jest to niepowtarzalny kod literowo - cyfrowy, który pozwala na identyfikację ptaka, przy ponownej obserwacji nawet po wielu latach

– tłumaczą sierakowscy leśnicy.

To jednak nie wszystko. Zakładanie obrączek w gnieździe jest bowiem także doskonałą okazją do pozyskania wielu cennych informacji. Pisklaki są szczegółowo mierzone i ważone. Sprawdzany jest ich stan zdrowia oraz to, czym się żywią.

– Nam ludziom, obrączkowanie kojarzy się z zawieraniem związku małżeńskiego. Co ciekawe, bieliki bez zakładania sobie wzajemnie obrączek, są przykładem ptasiej wierności, wiążąc się w pary na całe życie. W przeciwieństwie na przykład do łabędzi, dla których wierność jest nudna

– podkreślają leśnicy.

Młode bieliki zostały również „ochrzczone” i otrzymały następujące imiona: Władysław, Antoni, Tomasz, Józef, Sylwester, Hubert, Marcin, Ludwik, Hieronim, Kazimierz, Władek i Stefan. Imiona te nie są wybrane przypadkowo.

– Jest to uhonorowanie leśników, którzy dokładnie 100 lat temu walczyli z największą gradacją sówki choinówki (dziś nazywanej strzygonią chojnówką) w latach 1922 - 1924 jaką zna historia leśnictwa i jaka dotknęła Puszczę Notecką, w tym Nadleśnictwo Sieraków i ówczesne Nadleśnictwo Bucharzewo. Jednocześnie jest to symboliczny hołd i podziękowanie dla wszystkich leśników i robotników leśnych ratujących nasze lasy, a później odbudowujących bory na piasku. Wśród nich byli wielcy patrioci, Powstańcy Wielkopolscy, którzy na sierakowskiej ziemi zapisali piękną kartę historii naszej małej Ojczyzny i Puszczy Noteckiej. Wykonując swoja pracę dla dobra lasów wzorowo, nie przypuszczali, że przyjdzie im w lasach, które posadzili walczyć, a nawet umierać. To dzięki nim możemy cieszyć się dzisiaj pięknymi lasami

– zwraca uwagę Roman Tomczak.

Byli to między innymi: Antoni Jarochowski, Tomasz Andrzejewski, Józef Chwirot, Sylwester Kuberka, Hubert Adamczewski, Władysław Janta-Połczyński, Marcin Musiał, Ludwik Stróżczyński, Hieronim Muszalski, Kazimierz Grzechowiak, Władysław Dróbka, Stefan Nowicki.

Źródło: miedzychod.naszemiasto.pl