Marmieładow w pubie

Chciałbym zobaczyć go w bezpośrednim kontakcie ze zwyczajną publicznością, która wieczory spędza właśnie w pubach.

Piotr Zawadzki zszedł dość dawno ze sceny. Ale co jakiś czas wraca do aktorstwa. Tym razem z monodramem, który sam wykroił ze "Zbrodni i kary". Pewnie stojąc za barem z niejednym współczesnym "Marmieładowem" przegadał niejedną godzinę. Nasłuchał się o tym, że żona go nie rozumie, że przełożeni się przeciwko niemu sprzysięgli, że świat jest do…

Trudno wymarzyć sobie lepsze miejsce niż pub, aby wysłuchać powieściowej spowiedzi pijaka. Aktor odchodzi od baru z napoczęta butelką wódki i sporych rozmiarów szklanką. Jest już mocno pijany, ale nie na tyle, by nie wiedzieć, co mówi. A mówi to, co wygadują pijacy od pokoleń, że świat się na nich nie poznał, że oni są w porządku, tylko ci dookoła mają problemy… Zawadzki mógłby pewnie napisać współczesny monolog pijaka, ale po co, skoro jest genialny portret u Dostojewskiego. I słusznie, zwłaszcza że niewiele można by do tej spowiedzi dopisać. Może jedynie zmieniłyby się rekwizyty, jakieś drobiazgi.

Zawadzki jest w tej roli jakby żywcem wyjęty z Dostojewskiego. Jego Marmieładow nie udaje, nikogo nie naśladuje. Kiedy się słucha jego spowiedzi, tytułowy krzyk "Z głębokiej wołam otchłani" brzmi bardzo współcześnie. Szkoda tylko, że aktor posłużył się starym przekładem, bo niektóre momenty brzmiały za ładnie, za literacko. Zdaje się, że nadszedł czas, aby tłumacze zabrali się za nowe tłumaczenia Fiodora Dostojewskiego.

"Z głębokiej wołam otchłani" według "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego. Monodram Piotra Zawadzkiego. Za Kulisami. Premiera 14 stycznia.