„Quo Vadis” Nowowiejskiego w Koninie, Poznaniu i Berlinie

W środę wieczorem w Auli UAM usłyszymy największe z dzieł Feliksa Nowowiejskiego - oratorium „Quo Vadis”. Orkiestrę Filharmonii Poznańskiej poprowadzi Łukasz Borowicz, a jako soliści wystąpią sopranistka Wioletta Chodowicz, baryton Robert Gierlach i bas Wojciech Gierlach. Na estradzie pojawi się także Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej przygotowany przez Violettę Bielecką. To nadzwyczajny koncert marszałkowski z okazji 60. rocznicy Poznańskiego Czerwca oraz z okazji 70. rocznicy śmierci Feliksa Nowowiejskiego. Zmarł on 18 stycznia 1946, a jego pogrzeb cztery dni później stał się patriotyczną manifestacją.
Dzisiejszym wykonaniem Filharmonia Poznańska uczci nie tylko Rok Feliksa Nowowiejskiego, ale też Rok Henryka Sienkiewicza ogłoszony w związku z przypadającą w tym roku setną rocznicą śmierci pisarza. Początek dzisiejszego koncertu o godzinie 19, a bilety kosztują od 1 do 10 zł.
W czwartek „Quo Vadis” rozlegnie się w Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie.
Dodajmy, że jako pierwsi w tym wykonaniu „Quo Vadis” usłyszeli w minioną sobotę mieszkańcy Konina. Zainteresowanie plenerowym koncertem było ogromne.
Inspiracją do skomponowania przez Feliksa Nowowiejskiego oratorium stała się słynna powieść Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. I tak samo jak powieść również oratorium zyskało światowy rozgłos. Świadczy o tym fakt, że w okresie międzywojennym w wielu miastach Europy i obu Ameryk było wykonywane 200 razy. Po II wojnie światowej zostało trochę zapomniane, chociaż w pamięci melomanów pozostało m.in. wykonanie w Auli UAM z drugiej połowy lat 70. przez Orkiestrę Filharmonii Poznańskiej i Poznańskie Słowiki pod batutą profesora Stefana Stuligrosza.
„Quo Vadis” jest pięcioczęściową kantatą na sopran, baryton, bas, chór mieszany, organy i orkiestrę symfoniczną. Swym stylem nawiązuje do gatunku grand opera Meyerbeera, ale szczególnie w partiach chóralnych widoczne są też związki ze stylem oratoryjnym Haendla, szczególnie w partiach chóralnych. Feliks Nowowiejski skomponował ten utwór w roku 1903. Jego prawykonanie odbyło się w roku 1907 w Usti nad Łabą. Utwór szybko zyskał uznanie słuchaczy. Kompozytor nie był jednak zadowolony z jego kształtu i dokonał korekt. W swej ostatecznej wersji oratorium zabrzmiało w 1909 roku w Amsterdamie, a publiczność zgotowała obecnemu na koncercie kompozytorowi gorącą owację.

[email protected]

fot. paweł miecznik