Niezwykły wieczór z Michał Miśkiewicz Quartet

Michała Miśkiewicza do tej pory znaliśmy ze współpracy z Tomaszem Stańko lub Marcinem Wasilewskim. Tym razem w poniedziałek wieczorem w klubie Blue Note pojawił się po raz pierwszy jako lider własnego kwartetu, który współtworzą z nim pianistka Katarzyna Pietrzko, saksofonista Radek Nowicki i basista Michał Jaros. Zaproponował program „Tribute To Tony Williams” w związku z przydającą w tym roku 20. rocznicą śmierci tego wybitnego perkusisty. Początek wieczoru przyniósł utwór „Wilderness” Tony Williamsa. Tu podobać mogły się zarówno dialog perkusji z kontrabasem jak i niezwykle finezyjna improwizacja fortepianowa Katarzyny Pietrzko. W nieco ostrzejszej kompozycji „Masqualero” warto był zwrócić uwagę na saksofonistę Radka Nowackiego i jego dialogi muzyczne z pianistką jak i z perkusistą. W „Sister Cheryl” podobało mi się brzmienie kontrabasu, a w „The Preyer” współbrzmienie perkusji zarówno z saksofonem jak i fortepianem. W finałowej kompozycji pierwszej części, a był to utwór „The Socerer” Herbiego Hancocka warto było zwrócić uwagę na pełną ekspresji grę saksofonisty. Tym razem Radek Nowicki sięgnął po saksofon sopranowy.
W otwierającej drugą część wieczoru kompozycji Wayne Shortera „Virgo Rising” niezwykle interesująca okazały się zarówno improwizacja saksofonowa jak współbrzmienie perkusji z kontrabasem. W kompozycji „Christina” Bustera Williamsa zarówno podobać się mogła zarówno improwizacja fortepianowa jak i współbrzmienie perkusji i kontrabasu. Wreszcie z „Pee Vee” w pamięci pozostanie niezwykłe solo Michała Miśkiewicza. Finałem koncertu był „Blues” Charles Lloyda. Podobać w niem się mogła zarówno improwizacja fortepianowa jak i dialogi perkusji z kontrabasem i z saksofonem. Niezwykły był to koncert, a teraz czekał będę niecierpliwie na płytę Michał Miśkiewicz Quartet z tymi utworami.