Soyka: Zaśpiewam Osiecką, Niemena i Brandtstaettera

W poniedziałek podczas letniego koncertu na Dziedzińcu Masztalarni CK Zamek w Poznaniu wykonał Pan m.in. piosenki Agnieszki Osieckiej. To jak wieść niesie część większego projektu. Skąd ten pomysł i kiedy będzie całkowicie gotowy?

W lipcu ubiegłego roku zadzwoniła do mnie córka Agnieszki Osieckiej Agata Passent i w imieniu Fundacji "Okularnicy" i zaprosiła do udziału w gali festiwalu "Pamiętajmy o Osieckiej". Kończyliśmy właśnie pracę nad albumem "Studio Wąchock", dlatego w pierwszej chwili powiedziałem jej: - nie mam głowy do tego. Ale po sekundzie zastanowienia dodałem: - chyba że wpuścisz mnie do szpargałów i znajdę jakieś wiersze nieznane i nieumuzycznione. Agata stwierdziła, że to świetny pomysł.

I co Pan znalazł w tych szpargałach?

Znalazłem kilka wierszy, którymi się wcześniej nikt nie zainteresował. Nie wiadomo dlaczego tak się stało, bo większość z nich jest zamieszczona również w dwutomowym wydaniu wierszy Agnieszki Osieckiej, choć przyznam, że niektóre znalazłem też w wersji maszynopisowej. Najpierw na ubiegłoroczny wspomniany już festiwal napisałem muzykę do pięciu wierszy i zagraliśmy je tam. Spotkały się ze świetnym przyjęciem i zacząłem myśleć o kontynuacji tego projektu. Szlifowaliśmy go w studio w Wąchocku i wiosną wszystko było gotowe do nagrania. Do tych pięciu wspomnianych utworów dołożyliśmy jeszcze dziewięć premierowych i dwa klasyki - Skaldów "Nie całuj mnie pierwsza" i "Upływa szybko życie". Płytę wydaje Universal, a trasę koncertową planujemy na jesień. W Poznaniu "Pod Pretekstem" będziemy najprawdopodobniej 12 października.

Ten ostatni utwór to piosenka biesiadna i mało kto kojarzy ją z Osiecką...

To pieśń na rozstanie. Ludzie kojarzą ją nie tylko z Agnieszką Osiecką, która dopisała do tej znanej wcześniej piosenki kilka zwrotek, ale i z jej twórcą księdzem Franciszkiem Leśniakiem, który żył w latach 1846-1914. To była piękna piosenka, ale w minionych latach śpiewa się ją często po pijanemu. My chcemy przywrócić jej należne miejsce.

Piosenki Osieckiej to nowa rzecz w Pana repertuarze, ale od lat obiecuje Pan własne interpretacje piosenek Czesława Niemena. Na razie znamy tylko "Nim przyjdzie wiosna", "Wiem, że nie wrócisz". A kiedy pojawi się całość?

Rzeczywiście mówię o tym od wielu lat, ale teraz przycisnęło mnie zobowiązanie. Otrzymałem zaproszenie na festiwal "Niemen Non Stop" w Słupsku. Obiecałem, że w październiku zagram tam galowy koncert. Do tego czasu będę musiał przygotować 10 lub 11 utworów.

Jakich?

"Moja ojczyzna", "Italiam, italiam" i takich klasyków jak "Czas jak rzeka".

A "Dziwny jest ten świat"?

Tego nie zaśpiewam.
Dlaczego? Przecież to śpiewają teraz wszyscy. Młode piosenkarki i chóry.
We mnie bardzo tkwi wersja niemenowska. Ja "Dziwny jest ten świat" porównuję do Piety Michała Anioła, czyli to tak, jakby ktoś chciał zrobić inną wersję Piety, a przecież to dzieło doskonałe.

Osiecka, Niemen, a czy powstają jeszcze inne projekty?

Cały czas pracujemy nad nowym kwintetowym repertuarem. Po śmierci perkusisty Michała Zduniaka, mieliśmy trudną chwilę, ale na szczęście pojawił się basista Marcin Lamch ze swoim twórczym pazurem. Powoli zabieram się też do pisania "Pasji" według Romana Brandstaettera.

No to mamy kolejny poznański akcent w Pana twórczości. Zdradzimy szczegóły?

Rzecz powstaje w oparciu o teksty pasyjne z poematu "Pieśni o moim Chrystusie". Tekst jest aktualnie przepracowywany przez młodego dramaturga polskiego Krzysztofa Czeczota, który w oparciu o tę "Pasję" pisze libretto. Prace są daleko zaawansowane.

Dopiero co otrzymał Pan na festiwalu "Dwa teatry" w Sopocie nagrodę za muzykę do jego słuchowiska "Jeszcze się spotkamy młodsi". Gratulacje. Kogo zamierza Pan zaprosić do wykonania "Pasji" ?

Dziękuję. Będzie to oratorium z udziałem solistów. Jestem już po rozmowach, ale na szczegóły jeszcze za wcześnie.