Jak przygotować trzylatka do przedszkola?

Najważniejszą rzeczą jest, jeśli nie było jeszcze takiej okazji, aby stopniowo przyzwyczajać przyszłego przedszkolaka do rozstań z mamą. Jeśli przez pierwsze dwa, dwa i pół roku życia dziecka, to mama głównie spędzała z nim czas i się nim opiekowała, to łatwo możemy sobie wyobrazić, że pozostanie nagle pod opieka kogoś obcego może być dla malucha dużym stresem. Dlatego warto stopniowo angażować inne osoby do spędzania czasu tylko z dzieckiem, bez obecności mamy. Ważne aby była to znana i najlepiej bliska dziecku osoba, a czas spędzony bez mamą był stopniowo wydłużany.

Dobrze jest też wypracować z dzieckiem nasz prywatny sposób żegnania się - może to być seria przytuleń, buziaków, machania przez okno itp. Najważniejsze w tym jest to, że mama nie znika potajemnie ale żegna się z dzieckiem, nawet jeśli jest to trudne, a po jakimś czasie wraca.

Kolejną bardzo ważna rzeczą jest samodzielność dzieci. Czas który pozostał warto wykorzystać na rozwijanie umiejętności ubierania się, jedzenia, mycia rąk i obsługi w toalecie. Oczywiście, w przedszkolu dzieci zawsze mogą liczyć na pomoc Pań w tym zakresie, niemniej jednak codzienna praktyka przedszkolna pokazuje, że dzieciom które są w miarę sprawne w ubieraniu się, jedzeniu i myciu, łatwiej odnaleźć się i poradzić sobie w tej nowej sytuacji.

Dlatego też jeśli nasz przyszły przedszkolak nie ma opanowanych jeszcze tych umiejętności, to warto zwrócić na nie uwagę: dać dzieciom trochę więcej czasu, pozwolić na samodzielne działanie, być przygotowanym na drobne katastrofy jak rozlane jedzenie, odwrotnie założona bluzeczka czy nie dopięte spodnie.

A przede wszystkim pomagać maluchom ale ich nie wyręczać. Małe dzieci potrzebują czasu na opanowanie tych wszystkich czynności, ale pamiętajmy o tym, że uczą się ich przede wszystkim przez doświadczenie i na własnych błędach. Z samodzielnością związana jest jeszcze jedna umiejętność przydatna w przedszkolu - umiejętność samodzielnej zabawy.

Małe dzieci uwielbiają bawić się ze swoimi rodzicami i potrzebują takiego czasu kiedy rodzic jest w tej zabawie aktywny - pokazuje, uczy, organizuje czas. Ale dobrze jest, aby dzieci miały też taki czas kiedy bawią się same, albo kiedy nawet trochę się nudzą. To wtedy między innymi mają szansę nauczyć się znajdować ciekawe rzeczy w otoczeniu, wtedy wpadają na ciekawe pomysły i rozwijają swoja kreatywność.

Zwróćmy też uwagę na komunikację. Naturalne jest, że na pewnym etapie dzieci ze swoimi mamami komunikują się niemal bez słów. Mamy swój domowy rytm, rytuały i zwyczaje, które pomagają nam wzajemnie orientować się. Pamiętajmy jednak o tym, że dzieci idąc do przedszkola, powinny umieć komunikować swoje potrzeby, np. czy są głodne, zmęczone, chcą siusiu itd.

Stopień rozwoju mowy może być bardzo różny u dzieci startujących w przedszkolu. Zadbajmy o to, aby nasz maluch miał podstawowe umiejętności w tym zakresie. Dlatego od samego początku mówmy dużo do dzieci ale też słuchajmy co one mówią do nas, czekajmy aż dadzą nam sygnał lub powiedzą wprost czego potrzebują, zamiast zgadywać lub z rozpędu działać.

Chwytajmy też na co dzień okazje, kiedy dzieci mogą w bezpiecznych warunkach porozmawiać z innymi dorosłymi - w sklepie z panią ekspedientką, na spacerze z panią z pieskiem itp. i w takich momentach pozwólmy maluchowi wypowiedzieć się czy zadać pytanie. Takich okazji wiosną z pewnością nie zabraknie!