Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Moje dziecko idzie do przedszkola

Katarzyna Grzegorzewska Instytut Małego Dziecka im. Astrid Lindgren
Katarzyna Grzegorzewska Instytut Małego Dziecka  im. Astrid Lindgren
Katarzyna Grzegorzewska Instytut Małego Dziecka im. Astrid Lindgren Fot. Archiwum
Zaczyna się ważny czas dla rodzin z dziećmi, które rozpoczynają przedszkole. Okres przedszkolny będzie miał bardzo duże znaczenie i wpływ na całościowy rozwój dziecka i jego dalszą edukację. Pobyt w przedszkolu to okazja dla dzieci do zdobywania wiedzy i umiejętności związanych z światem, innymi ludźmi oraz sobą samym.

Dzieci w przedszkolu rozwijają swoją samodzielność, budują podstawowe umiejętności społeczne związane z komunikacją, rozwiązywaniem konfliktów czy podejmowaniem decyzji, a także nawiązują relacje z rówieśnikami oraz innymi dorosłymi. Jednak aby dziecko mogło w pełni skorzystać z bogactwa doświadczeń jakie niesie z sobą życie przedszkolne, musi najpierw zaadaptować się do zupełnie nowej sytuacji oraz poczuć się bezpiecznie w nowych warunkach. Każde dziecko potrzebuje innego czasu na to aby w przedszkolu poczuć się bezpiecznie i swobodnie. Warto pamiętać o tym, że potrzeba bezpieczeństwa jest jedną z podstawowych potrzeb i dopiero gdy jest ona zaspokojona, dzieci mogą inwestować swoją energię w aktywność związaną z zabawą, uczeniem się czy nawiązywaniem kontaktów z innymi.

Jak zatem pomóc dzieciom w łagodnym przejściu z domu do przedszkola? Na co szczególnie zwrócić uwagę w pierwszych tygodniach września? Jak pomóc dziecku złagodzić stres związany z adaptacją w przedszkolu? Można zacząć od wspólnych rozmów na temat przedszkola i czytania książeczek o tym jak w nim jest. Podkreślać, że pójście do przedszkola to awans społeczny – mówić dziecku, że będzie przedszkolakiem, jest już duże, potrafi wiele rzeczy zrobić sam itp. Warto też razem z dzieckiem zakupić wyprawkę przedszkolną, włączając przyszłego przedszkolaka w decyzję, jakie wybrać kapcie, kredki czy też worek.

Natomiast w pierwszym dniu przedszkola zarezerwować sobie czas, aby dobrze rozstać się ze swoim dzieckiem. Jeśli to tylko możliwe, warto wziąć kilka dni urlopu. Dla dziecka bardzo ważne jest, aby rozstawać się stopniowo. Są dzieci, które potrzebują, by rodzic pobył z nim dłużej w szatni i czule się pożegnał. Inne potrzebują, by mama była z nim jakiś czas w sali. A jeszcze inne potrzebują obecności rodzica przez cały dzień, czy nawet kilka dni. Taki rodzaj towarzyszenia pozwala dziecku bezpieczniej poczuć się w przedszkolu, nawiązać kontakt z nową panią oraz szybciej nauczyć się radzić sobie w nowej rzeczywistości. Z tego też względu, wybierając przedszkole, warto najpierw dowiedzieć się, jakie są możliwości obecności rodzica w przedszkolu w tym ważnym czasie dla dziecka.

W pierwszych tygodniach najlepiej jest osobiście zaprowadzać dziecko do przedszkola. W czasie rozstania nie oszczędzajmy przytuleń oraz zapewnień, że wrócimy po dziecko. Dobrze jest też powiedzieć maluchowi kiedy dokładnie to nastąpi, jak najkonkretniej odwołując się do rytmu dnia, np. po obiadku. Koniecznie dotrzymajmy słowa i odbierajmy dziecko punktualnie, w miarę możliwości o tej samej porze. To pomaga poczuć się dziecku bezpiecznie, ponieważ może ono przewidzieć kiedy rodzice pojawią się z powrotem w przedszkolu. Z drugiej strony pamiętajmy jednak o tym, aby nie przeciągać rozstania z dzieckiem w nieskończoność. Wahanie, niepokój czy nadmiernie okazywany smutek rodzica, może zwiększyć lęk dziecka. Postarajmy się również, aby dziecko mogło na początku przebywać w przedszkolu jedynie przez część dnia, stopniowo wydłużając czas pobytu w przedszkolu.

Warto też pomóc małemu przedszkolakowi „udomowić” nową przestrzeń. W tym celu dajmy dziecku jego ulubioną przytulankę, zabawkę, mały kocyk lub inny ważny przedmiot, który kojarzy mu się z domem. Dobrym pomysłem może być również zdjęcie mamy, taty, rodziny, na które maluch może popatrzeć gdy będzie tego potrzebował. To wszystko pomoże mu poczuć się bezpiecznie w nowym miejscu i znaleźć ukojenie w trudnych momentach. Pamiętajmy też o zwykłej przedszkolnej codzienności. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym czuje się pewniejsze, bo nie musi w każdym momencie prosić o pomoc. Dlatego też ubierajmy dzieci w wygodne stroje, które nie tylko nie będą krępować ruchów ale będą umożliwiały samodzielne ubieranie i rozbieranie się. Dziecięce ubranka można też charakterystycznie oznaczyć, aby dziecko mogło łatwo je rozpoznać spośród innych.

Dołóżmy też wszelkich starań aby nawiązać osobisty kontakt z panią nauczycielką i zaufać jej kompetencjom. Od tego momentu będzie ona ważną osobą w życiu dziecka i „skarbnicą wiedzy” o nim. A po powrocie do domu poświęćmy naszym maluchom więcej czasu i uwagi. Ograniczmy na jakiś czas wyjścia i nowe atrakcje, a dajmy szansę na wyciszenie się, powrót do równowagi, wybawienie się swoimi zabawkami oraz nadrobienie „zaległości” w kontakcie z rodzicami. I nie zapomnijmy o tym, aby poświętować pójście do przedszkola. To naprawdę wielkie wydarzenie w życiu dziecka i całej rodziny!

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gloswielkopolski.pl Głos Wielkopolski