Od czasu gdy Dudek ogłosił swą krucjatę pod hasłem "Stop playbackowi", pytamy każdego "wywiadowanego" artystę o ten problem. Odpowiedzi zazwyczaj sprowadzają się do jednego schematu: "gram/śpiewam zawsze na żywo, playbackiem się brzydzę i czuję się fatalnie... kiedy muszę z niego korzystać".
Tak, muszę! Bo w studiu telewizyjnym nie ma czasem nawet mikrofonu, a na festiwalu trzeba hasać po scenie, a to zawsze szkodzi emisji głosu. A potem w Youtube znaleźć można fragment programu telewizyjnego, w którym Ryszard Rynkowski "śpiewa" z efektem przeskakującej płyty, a Enrique Iglesiasa demaskuje nagranie z mikrofonu przy jego ustach, bo z głośników leciało coś zupełnie innego.
Playback nie zawsze jest oszustwem - wystarczy, że artysta korzystający z nagranych wcześniej fragmentów muzyki czy wokaliz, uprzedzi o tym słuchacza, poprzez na przykład stosowny dopisek na bilecie - taka praktyka działa w USA, gdzie koncert odróżniany jest od "show". Telewizja też nie musi zmuszać artysty do otwierania ust bez wydawania dźwięku (tzw. karpia) - przecież po to są teledyski, by dać muzyce ładne tło.
W Polsce jednak zapanowała swoista gwiazdomania, połączona z ignorancją i pogardą dla muzyki - animatorom finansowanych często z publicznych funduszy imprez często nie zależy na rzetelnym uprawianiu sztuki, a po prostu na odbębnieniu obowiązku zabawienia publiczności poprzez obecność znanej twarzy. Tyle że czasem lepiej stracić głos, niż twarz.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
