Święto najpierw obchodzono w Kościele Wschodnim. Nazywano je świętem Zaśnięcia Maryi. Kult zrodził się w Jerozolimie, powstał wokół kościoła, z którego Maryja miała zostać wzięta do nieba.
Obchody święta Wniebowzięcia do Kościoła zachodniego przyszły dopiero w VI w. Pismo Święte wprawdzie nie mówi nic o takim wydarzeniu, ale przekaz o tym utrwalił się w tradycji. Miało to być wyróżnieniem dla Matki Boga, że jako jedyna z ludzi po śmierci nie została na ziemi, ale od razu trafiła przed oblicze Boga. Apokryfy, czyli religijne przypowieści, które nie weszły w skład Biblii, mówią o tym, że gdy apostołowie chcieli pochować Maryję, po otwarciu trumny nie zastali tam jej ciała, a jedynie pachnące kwiaty i zioła. Wierzono, że jej ciało jeszcze przed pochówkiem zabrali aniołowie.
Za sprawą papieża Piusa XII tradycyjny przekaz o wniebowzięciu uznano dogmatem Kościoła. Stało się to dopiero w 1950 r.
Od X w. uroczystość łączy się z błogosławieniem ziół. To dzień, kiedy katolicy nie tylko wspominają Matkę Bożą, ale także dziękują Bogu za dar stworzenia. Za piękno przyrody i lecznicze zioła.
Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny jest tzw. świętem nakazanym. Oznacza to obowiązek uczestnictwa w mszy św. Podczas każdej mszy tego dnia święcone są bukiety i zioła, które wiele osób wciąż przynosi do kościoła.
W Polsce 15 sierpnia to dzień, kiedy wierni szczególnie chętnie pielgrzymują do Sanktuarium Maryjnego na Jasnej Górze.
SPRAWDŹ NOWĄ STRONĘ GŁOSU WIELKOPOLSKIEGO! KLIKNIJ!
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
