Transplantacje ratują życie i trzeba to powtarzać

Co Pan czuje, gdy trzyma w ręce serce tuż przed przeszczepem?
(długa cisza) ... mam uczucie wielkiej niewiarygodności. Poczucie, że to jest nieprawdopodobne, do czego doszedł ludzki umysł, co jako ludzie potrafimy już robić. Między innymi dlatego zresztą zdecydowałem się robić to, co robię.

Skąd pomysł, by w Poznaniu przeszczepiać serca?
Powody były co najmniej trzy. Po pierwsze - w Polsce robi się za mało przeszczepów serca. W ubiegłym roku było ich 76, a w kolejce czeka 200 pacjentów. Zestawienie tych dwóch liczb mówi samo za siebie. Po drugie - zachodnia Polska nie miała miejsca, gdzie takie zabiegi byłyby wykonywane. I wreszcie po trzecie - Wielkopolska ma wysoki wskaźnik świadomości na temat przeszczepów. Bodaj najwyższy w kraju. Żeby nie być gołosłownym - w ubiegłym roku u nas było 89 pobrań organów, a w regionie na ostatnim miejscu było ich zaledwie 7 (!) w ciągu 12 miesięcy.

Ilu pacjentów w Poznaniu czeka na przeszczep serca?
W naszej kolejce jest 25 osób.

Ilu z nich uda się zoperować?
Gdybym mógł ot, tak wziąć serce z półki... Planujemy zrobić 10 zabiegów, ile się uda - nie wiadomo. Wszyscy nasi chorzy są zgłoszeni do rejestru centralnego w Poltransplancie. Część z nich to tzw. pilni pacjenci, dla których przeszczep to ostatnia szansa, pozostali są na liście zabiegów planowych.

Co przeszczep serca oznacza dla chorego?
Dosłownie nowe życie. Badania dowodzą, że po 3 latach od transplantacji pacjenci nie odczuwają żadnych dolegliwości związanych z sercem. Pracują, uprawiają sporty, normalnie żyją.

Jak się czują Pańscy pacjenci po przeszczepie?
Mają się znakomicie! I to jest dla mnie najważniejsza rzecz. Warto było walczyć o Program Transplantacji Serca w Poznaniu choćby dla tych sześciu osób.

A co zrobić, żeby nie zostać Pana pacjentem?
Nie palić tytoniu, dbać o wagę (uwaga na cholesterol) i kontrolować ciśnienie krwi.

Najnowsze informacje z Wielkopolski wprost na Twoją skrzynkę - zapisz się do newslettera