Pomnika nie ma w Poznaniu od mniej więcej siedmiu dekad. Wcześniej był - to prawda. To jednak słaby argument, bo na to, by wymienić budowle, statuy i pomniejsze obiekty, które w ciągu ostatnich stu lat przestały bezpowrotnie istnieć nie starczyłoby objętości "Głosu Wielkopolskiego". Gdyby cofnąć się jeszcze ze dwa stulecia, albo dziesięć... W Poznaniu nie takie rzeczy są możliwe, czego dowodem jest straszący nad miastem grzmot - Zamek Przemysła. Budowla urody wątpliwej, użyteczności znikomej. Nie jest nawet rekonstrukcją, bo zwolennicy jego budowy miłosiernie przymknęli oko na fakt, że nikt nie wie jak naprawdę wyglądał.
To, że wizerunków Pomnika Wdzięczności nie brakuje nie pociesza mnie wcale. Bo samego pomnika nie ma. Jak nie ma kamienic przed Teatrem Polskim, portu nad Wartą, tramwaju w ul. Sczanieckiej. Czas upłynął, wojny się przewaliły. Po Poznaniu nie jeżdżą dorożki.
Co przetrwało warto z szacunkiem zachować. Co nie - zachować w pamięci i na pieczołowicie przechowywanych zdjęciach, rysunkach czy filmach.
Inna droga to droga donikąd. W przeciwnym razie niedaleka droga do tego, aby po środku Starego Rynku założyć szkółkę leśną. Trochę potrwa, ale jeśli wykażemy się cierpliwością odtworzymy prawie stan z VIII wieku. Pech,że tury, które powinny tam hasać nie będą. Wyginęły.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
