Ukończył poznańską historię sztuki. Tu się doktoryzował i habilitował. Przez 15 lat był profesorem na swojej macierzystej uczeni. Kierował Instytutem Historii Sztuki UAM (1999-2008). W latach 1992 - 1997 był kierownikiem Galerii sztuki Współczesnej w Muzeum Narodowym w Poznaniu, a w latach 2009 - 2010 był dyrektorem Muzeum Narodowego w Warszawie.
Kierowanie instytucjami nie przeszkadzało mu w pracy badawczej i krytycznej. Opublikował kilkaset artykułów naukowych i kilkanaście książek, spośród których trzeba wymienić: „Muzeum Krytyczne (2011), „Sztuka według polityki. Od Melancholii do Pasji” (2007), „Awangarda w cieniu Jałty” (2005), „Artysta między rewolucją a reakcją” (1993), „Dekada. O syndromie lat siedemdziesiątych, kulturze artystycznej, krytyce, sztuce, wybiórczo - i subiektywnie” (1991). Koncentrował się na sztuce XX wieku. Bacznie przyglądał się sztuce w krajach postkomunistycznych, bliska mu była sztuka krytyczna. Łączył „mędrca szkiełko i oko” z temperamentem krytycznym.
Żył 63 lata.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?