Lech: Tej szansy nie wolno zmarnować!

Doszło już do tego, że sami piłkarze starają się tonować entuzjastyczne nastroje. Sławomir Peszko przypomina start poprzedniej rundy. Wtedy kłopoty też zaczęły się od trzeciej kolejki. Na szczęście obecny Lech różni się znacznie od tego, który w sierpniu przegrywał z Polonią i Cracovią. Siłą obecnej ekipy jest kolektyw. Trenerowi Zielińskiemu nie tylko usunął graczy, którzy odrabiali pańszczyznę, ale też przekonał kluczowych piłkarzy, że praca dla drużyny może zaowocować indywidualnymi korzyściami. Udało mu się też dotrzeć do Stilicia i na nowo poustawiać ofensywne puzzle, w których brakującym jesienią elementem był gracz klasy Siergieja Kriwca.

Oprócz widowiskowo grającego ofensywnego kwartetu, Kolejorz ma stabilną defensywę i pewnego bramkarza oraz niezłą ławkę rezerwowych. Zapotoka, Możdżeń, Mikołajczak, a w następnej kolejności Henriquez czy Tanevski gwarantują, że w razie problemów z kontuzjami jakość gry naszego zespołu dramatycznie nie spadnie. Lech ma teraz niepowtarzalną szansę, by wykorzystać słabość najgroźniejszych rywali i grzechem byłoby jej nie wykorzystać. Gdy w Poznaniu myśli się, jak wytrącić atuty drużynie Bełchatowa, w Warszawie i Krakowie trwa poszukiwanie winnych ostatnich niepowodzeń. W ogniu krytyki znaleźli się trenerzy Maciej Skorża i Jan Urban. Temu pierwszemu wytyka się, że nie umie wyciągać wniosków z letnich porażek, bo po raz drugi Wisła jest źle przygotowana do sezonu. Coraz głośniej mówi się też, że najgorszy start "Białej Gwiazdy" od pół wieku to też wynik konfliktu trenera z braćmi Brożkami. Także w Legii atmosfera jest napięta. Urban krytykowany jest za sprowadzanie przypadkowych piłkarzy, którzy nie identyfikują się z klubem i go hańbią. Trener odgryza się, że kibice zamiast pomagać przeszkadzają jego zawodnikom. Jedno jest pewne. Na grę Legii i Wisły nie da się teraz patrzeć. Lecz to tylko przejściowe kłopoty, choć nie mielibyśmy nic przeciwko temu, gdyby trwały jak najdłużej.