Andrzej Lajborek śpiewa o zwyczajnym życiu. Recenzja "Umów się ze mną na dziś"

W ramach Nowej sceny Muzycznej do recitali Bożeny Borowskiej i Julii Robakowskiej, śpiewanych spektakli „Imperium”, „Mister Barańczak” dołączył Andrzej Lajborek z recitalem „Umów się ze mną na dziś”.

Lajborek od lat w różnych miejscach i przy różnych okazjach umawia się ze swoją publicznością, by jej po śpiewać rosyjskie ballady. Tym razem zaprosił publiczność na Trzecią Scenę Teatru Nowego: śpiewa na wyciągnięcie ręki i czasami miałem wrażenie, ze najchętniej odstawiłby mikrofon, by być jeszcze bliżej słuchaczy. Chwilami miało się wrażenie, że ten recital odbywa się w jakimś większym mieszkaniu, tak jak to się często działo w przypadku Okudżawy i Wysockiego, kiedy władza w Związku Radzieckim zakazywała im publicznych występów. Tylko dyskretna scenografia, klimatyczne światła i dyskretne wizualizacje, podkreślały teatralność spotkania.

Andrzej Lajborek wybrał piosenki, które opowiadają o codzienności życia ludzkiego, Z jednej strony wyrastają one z odległych doświadczeń życia w Związku Radzieckim, z drugiej, są szalenie uniwersalne. Bo przypadki miłości rzadko uzależnione są od polityki, bo kłopoty dnia codziennego mogą się przytrafić wszędzie i zawsze. Lajborek wybrał piosenki liryczne a nie te zaangażowane politycznie (z drobnymi wyjątkami), by za ich pomocą powiedzieć o swoim doświadczeniu życiowym, o swoim pokoleniu… Aktor postawił na szczerość i bezpośredniość. Nie zagrywa się, nie teatralizuje. Stoi (a pod koniec recitalu siedzi) ze swoja gitara i śpiewa. Dzieli się prostotą i mądrością wiersz

Teatr Nowy w Poznaniu: "Umów się ze mną na dziś", scenariusz i wykonanie Andrzej Lajborek, scenografia i kostiumy Marta Wyszyńska, premiera 9 maja 2014 r.