Samochodem przez rynek. Przez centralny plac w Lesznie prowadziła droga z Poznania do Wrocławia

Droga ekspresowa S5 to jedna z najważniejszych w Polsce. Podczas komfortowej jazdy szeroką trasą z Wrocławia do Poznania, kierowcy zapomnieli o starej i zatłoczonej drodze krajowej numer 5. Ale przecież to rozwiązanie komunikacyjne nie było jedynym, bo wcześniej droga z Poznania do Wrocławia prowadziła przez rynek w Lesznie.

Leszno leży w połowie drogi między stolicami Wielkopolski i Dolnego Śląska. Dlatego kluczowym zadaniem dla miasta było wytyczenie drogi  łączącej oba miasta  – tłumaczy Marian Poprawski, wieloletni kierownik służb drogowych w Lesznie.

Przebieg trasy wymuszony był rozmiarami 35 000 miasta, w którym po ulicach głównie jeździły wozy drabiniaste. Stąd droga wiodła ulicą Narutowicza, dalej przez Rynek, z którego kierowcy wjeżdżali w Leszczyńskich i 17 Stycznia, jadąc aż do granicy miasta biegnącej wzdłuż ulicy Okrężnej.

Droga przez Leszno prowadziła ulicami Narutowicza – Rynek – Leszczyńskich i 17 Stycznia. Na początku lat 60. gdy ruch kołowy przybrał na sile, przystąpiono do przebudowy fragmentu 17 Stycznia, od ulicy Leszczyńskich do ulicy Ułańskiej. Jezdnię poszerzono i wyłożono granitową kostką - wspomina M. Poprawski.

Pomimo modernizacji i niewielkiego ruchu aut, jazda przez Leszno nie należała do łatwych. Kierowcy skarżyli się na zbyt wąskie ulice Narutowicza i Leszczyńskich. Zabytkowy układ urbanistyczny nie pozwalał na wyburzenie kamienic, dlatego płynny przejazd kierowców przez miasto, był wyzwaniem dla władz Leszna. Komunikacyjna prowizorka trwała do 1972 roku.

W planowaniu drogi Północ-Południe ścierały się dwie koncepcje. Jedna z nich zakładała przebieg ulicą Fabryczną, którą właśnie wybudowano, a dalej alejami Krasińskiego, do wysokości Nowego Rynku.

Według tego planu, trasa miała prowadzić przez okolice parku Hermana, aż do ulicy Racławickiej. Jednak w trakcie realizacji zorientowano się, że rozwiązanie ma wiele wad, najważniejszą z nich jest wydłużenie drogi przejazdu i wprowadzenie ruchu tranzytowego do centrum Leszna. Dlatego pojawił się pomysł, aby tranzyt zaplanować po wschodniej stronie miasta.

Taki przebieg trasy wymusił w 1972 roku budowę ulicy Mickiewicza. Zadanie zostało wykonane pięć lat później, i na centralne dożynki w 1977 roku, przez Leszno biegła nowoczesna trasa łącząca Poznań z Wrocławiem.

W drugiej połowie lat siedemdziesiątych opracowano nowoczesną trasę Północ- Południe w granicach Leszna. Dwie jezdnie o trzech pasach ruchu miały zagwarantować płynność ruchu przemieszczających się przez miasto samochodów. Do robót drogowych przystąpiono w 1980 roku. Całą budowę podzielono na odcinki, pod jednym z nich przekopano tunel dla pieszych w ciągu ulicy 21 Października - wspomina Marian Poprawski.

Podczas budowy projekt wielokrotnie modyfikowano, rezygnując z prowadzenia trasy przez Gronowo z uwagi na koszty budowy dwupoziomowego skrzyżowania z torami kolejowymi. W 1990 roku zdecydowano, aby budowaną drogę (obecne aleje Konstytucji 3 Maja) połączyć z ulicą Mickiewicza jezdnią (dzisiejsze aleje marszałka Józefa Piłsudskiego). Tak wytyczony odcinek trasy Poznań-Wrocław przez Leszno służył kierowcom do jesieni 2018 roku.